از دیرباز داشتن سرپناه برای انسان از مهمترین نیازهای زندگی بوده است اما به مرور زمان و با توسعه زندگی شهری و سرعت تغییرات اقتصادی حفظ ارزش سرمایه تبدیل به یکی از بزرگترین دغدغه های بشر شده است،به طور کلی می توان گفت تبدیل هزینه به سرمایه به معنی تبدیل هزینه کالاهای مصرفی به کالاهای با ذات ارزشمند است.
با گذشت زمان و تجربه نسلهای پیشین دریافته ایم که ارزشمندی یک کالا رابطه عکس با میزان فراوانی آن دارد، به این معنی که هرچه کالایی کمیابتر باشد ذاتا ارزشمندتر می شود.پیشنهاد میکنم درباره تب گل لاله تحقیق کنید تا به درستی درک کنید که کمیاب بودن حتی از جنس و عمر کالا نیز مهمتر است.
در اعصار گذشته به دلیل جمعیت کمتر انسان ها و همچنین اهمیت کمتر کیفیت،مسکن(سرپناه امن) در دسترس تر و فراوان بوده به شکلی که هر مامنی نیاز انسان را برطرف میکرده اما بعداز شکل گیری جوامع و زندگی متمرکز شهری بسرعت کمتر شدن فضای مناسب زندگی خودنمایی کرده و توجه طبقه مرفه جامعه را بخود جلب نموده است.
امروزه بازار املاک در تمام جهان یکی از بزرگترین، پرسودترین و سنگینترین وزنه های اقتصادی محسوب می شود.که کشور ما نیز از این موضوع مستثنی نیست،حتی باید گفت ایران با داشتن مناطق کوهستانی و کویری زیاد با کمبود مساحت قابل سکونت همراه است که در نتیجه باعث ارزشمندی زمین کمیاب قابل سکونت می شود.
بطور سنتی ما ایرانی ها داشتن سهمی از بازار املاک و مسکن را اولین پایگاه و سنگر امنیت اقتصادی می دانیم که با وجود شرایط جغرافیایی و اقتصادی کشورمان تا حد زیادی درست است،در واقع ما با خرید خانه (مخصوصا در کلانشهرها و پایتخت) تقریبا از نیمی از جمعیت سبقت مالی میگیریم.
تا اینجا دریافتیم که داشتن یک خانه مسئله ای بسیار مهم است اما
آیا خانه شما سرمایه شما محسوب میشود؟
قطعا نه!
یکی از مشخصه های سرمایه امکان جابجایی آن در شرایط مختلف است،باید گفت خانه ای که در آن زندگی میکنید هرگز سرمایه نیست بلکه فقط یکی از نیازهای اساسی برای احساس امنیت شما و خانواده را تامین میکند. برای ادامه زندگی نیاز به احساس امنیت دارید و داشتن محلی برای زندگی شاید اولین شرط آن باشد.
در ایران بدلیل عدم تناسب درآمد متوسط جامعه و قیمت پایه مسکن،این نیاز تبدیل به یک هدف بلند مدت یا شاید آرزوی دست نیافتنی برای اکثریت جامعه شده است.با این حال راه هایی برای تامین این نیاز مهم و ضروری هست که در مطالب بعدی باهم بررسی خواهیم کرد.
بطور خلاصه باید گفت سرپناه شما سرمایه شما نیست ولی لزوما شما نباید مالک سرپناه خود باشید،گاهی با یک تصمیم هوشمندانه میتوان با صرف هزینه خیلی کمتر ازخرید خانه، نیاز اولیه داشتن محلی برای زندگی را تامین نمود. در اکثر نظام های حکومتی مدرن مالکین می توانند املاک خود را با دریافت مبلغی در اختیار سایرین قرار دهند که به افراد با سرمایه کمتر این اجازه را می دهد که با گردش سرمایه یا با سرمایه گذاری بلند مدت شرایط را برای خرید خانه محیا کنند.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و بررسی راههای مختلف تامین مسکن در مطالب بعدی با ما همراه باشید.
